IPAD-JUNKS

Neem bijvoorbeeld Lisa (45). Zij is moeder van een tweeling van tien en weet zich zelfs in week vier nog aan het schema te houden: “Maar ik heb wel geluk. Ik heb een tweeling die elkaar vermaakt en samen in groep zeven zitten én ik werk niet. Hierdoor weet ik het zelfs in week vier nog te managen. De meisjes zitten in groep zeven, een jaar waarin ze heel veel moeten leren. Door alle lesstof die ze dagelijks krijgen, zijn ze iedere dag drie uur bezig met schoolwerk. Daarnaast hebben ze weektaken en twee keer per week – met een klein groepje – een Hangout-moment met de juf.”

De strakke schema’s van school ziet Lisa eerder als een lust dan als een last. “Ik moet zeggen dat ik ontzettend blij ben met deze structuur. Ze zijn sowieso drie uur per dag onder de pannen, want je kunt nergens met ze heen. Hierdoor komen ze niet constant bij de entertainer – mama –  zeuren met: ‘Wat kunnen we doen, ik verveel me en mag ik op de iPad?’”

Want het gebruik van de tablet is wat Lisa nou juist zoveel mogelijk wil beperken. “Mijn kinderen worden niet de leukste versie van zichzelf. Ze krijgen een soort junkgedrag als ze van de iPad af moeten. Ik heb mijn kinderen daarom ieder vijftig euro beloofd als ze vijfentwintig boeken hebben gelezen.”

DIKKE DOEI

Dat het aan de schema’s houden niet voor iedereen is weggelegd begrijpt Lisa heel goed. “Het behalen van de schoolschema’s is gewoon niet te doen als je allebei fulltime werkt. Mijn werkende vriendinnen zeggen: ‘Dikke doei, ze halen het wel weer in als ze op school zitten.’ Ze hebben groot gelijk.”

BALANS

Die ‘dikke doei’-mentaliteit is – na vier weken quarantaine – vaker de norm dan de afwijking aan het worden. Wat dat voor invloed heeft op het kind is volgens pedagoog Marije Lagendijk (34) moeilijk te zeggen. “We hebben dit nog nooit zo meegemaakt, dus wat het voor gevolgen heeft weten we nog niet. Maar krampachtig schema’s volgen, terwijl je stiekem geen idee hebt wat je aan het doen bent, is sowieso geen goed plan.

Op het moment dat je stress krijgt van het schema dat je jezelf opdringt, nemen kinderen dat over. Dat kunnen ze nu zéker niet gebruiken. Het geeft namelijk een gevoel van onveiligheid. Maak daarom een prioriteitenlijstje voor jezelf. Wat zijn de dingen die je echt moet doen en wat kunnen we skippen? Lukt dat een dag of twee niet? Geen paniek. Schuif, zodat je een beetje lucht krijgt. En pak de draad weer op als je de rust hebt hervonden.”

Ook hoeven ouders zich geen zorgen te maken over het (soms overmatige) tabletgebruik van hun kinderen, stelt Lagendijk. “We zijn in een situatie gekomen waarin we allemaal moeten improviseren. Uit onderzoeken blijkt ook dat de schermtijd van kinderen significant toegenomen is tijdens deze crisis. Als je dan ook nog eens gaat stressen om het schermgebruik van je kind, dan zit je alleen jezelf in de weg.”

MEEDENKEN

Om je kinderen toch op een andere manier bezig te houden heeft Marije wel een tip. “Kijk waar je kind behoefte aan heeft. Wordt je zoon heel blij van lego? Verwen hem dan met een extra lego’tje. Maar laat ze ook zelf meedenken. Wat willen ze doen of maken? En vraag je kinderen of ze zélf kunnen onderzoeken – al dan niet op een tablet – hoe ze dat kunnen uitvoeren.”

“Houd je wel aan de ochtend- en avondschema’s zodat je kind structuur heeft, maar probeer jezelf niet ook in allerlei schema’s te persen. Structuur creëren in deze tijd is en blijft een zoektocht.”